Երկու շիշ ցեխախառն նավթով մի հովիվ մտավ աշխատասենյակ. որոշել եմ խոսել այս գաղտնիքի մասին

12-12-2019 12:11:08 | Հայաստան | Հասարակություն

Այսօր որոշել եմ խոսել մի գաղտնիքի մասին։

ԺԱՄԱՆԱԿԱՎՈՐՆ ՈՒ ՄՆԱՅՈՒՆԸ-կարդացեք, հետաքրքիր է...

Հայստանը շատ հարուստ է, այդ հարստության դռները պետք է բացել միայն հայերիս համար. և կտրել այն կաթի աղբյուրը, որի միջոցով մեզ ճնշում են. և շարունակելու են ճնշել, եթե հայի վերջին խելքով չգործենք:

Բաքուն կառուցեցին և նավթահորերի առաջին մշակումներն արեցին հայերը՝ մեծահարուստ մանթաշովների ձեռամբ, փոխանակ զարգացնեին Հայաստանի նավթարդյունաբերությունը: Հայաստանը նավթի հզոր քանակություն ունի, որն հոսում է Իրաք և այն երկրները, որոնք այսօր մեզ խեղդում են: Աշխարհի տերերը ավելի լավ գիտեն, քան մենք, մեզնից միշտ թաքցրել են՝ մեր երկիրը գցելով մեր աչքից որպես անկենսունակ, որպեսզի լքենք մեր հարուստ հողատարածքները, որ կարողանան տիրել: Աստված մեզ ամեն ինչ է տվել ապրելու համար.. Այս ցանկը ահավոր մեծ է, դրա համար եմ կոչ անում աշխարհի հզոր հայերին դեմքով շուռ եկեք դեպի ՀԱՅԱՍՏԱՆ, այստեղ ձեր ազգն է ապրում, մի նահանջեք, համոզեք , առաջին մերժումներով

մի բավարարվեք, մի խռովեք, մերժողներն էլ չգիտեն

թե ինչ հարստության վրա են նստած հետազոտումներով ապացուցեք: Ժամանակավորն ու մնայունը տարբերեք իրարից: Ինչու եմ այսպես համոզված ասում: Տարիներ առաջ, երբ աշխատում էի մի պատասխանատու վայրում, երկու շիշ ցեխախառն նավթով մի հովիվ մտավ

աշխատասենյակ: Նա հայտնեց, որ ոչխար է տարել իքս վայրում արածեցնելու և ամեն անգամ նկատել է. որ միշտ հիշյալ տարածքից հեռու են փախել ոչխարները:

Հետաքրքրության համար մոտեցել է և ինչ՝ քարի տակից փոքրիկ բլթոցով այս նավթն է դուրս եկել... Ինձ համոզելու

համար առաջարկեց իր հետ գնալ տեսնել:Չզլացա,1992թ դժվար, շատ դժվար օրերից էր, մտքովս երկրի զարգացման նոր հեռանկարներ պտտվեցին, ինչպես հիմա եմ ասում:

Գնացի և աչքովս տեսա, ուրախությանս չափ չկար... Վերադարձա և զեկուցեցի պատկան մարմիններին, լռություն տիրեց, պատճառաբանելով, թե՝ երկրաշարժ ու պատերազմ է, միջոցներ չունենք: Հովվին լուր ուղարկեցի ծածկել այդ վայրը և գիտեք ինչ ասաց՝ ,,ես ու իմ աղքատ հարևանները այդ նավթով ենք մեր տունը տաքացնում,,:

Տարիներ անց , երբ այլ հանձնարարությամբ մեկնեցի նույն բնակավայրը, հովվին չգտա, մեկնել էր ԱՄՆ բնակության, իսկ նավթի ակը փակել էր.. Տեր լինենք մեր գանձերին, որ օտարները չտիրեն: Վառելիքի պակասը վաղը, մյուս օրը մոլորակը կկանգնեցնի աղետի առաջ, իսկ մենք ակունքն ենք այն մեծ հարստության, որը մեզնից բացի հայտնի է շատերին: Բարեկամներ, ես բաց խոսեցի...