Սիրելի հայրենակիցներ։ 

 

 

Այսօր՝ հունվարի 20-ին, Քարվաճառի շրջանի վարչակազմին եմ հանձնել պահանջագիր՝ Քարվաճառի շրջանում փոքր ՀԷԿ֊երի ընթացող շինարարական աշխատանքները դադարեցնելու, շինտեխնիկան կառուցման վայրերից հեռացնելու, արցախյան ՀԷԿ֊աշինության բնապահպանական և ֆինանսական բնույթի հանցագործությունները քննելիք լայն ներկայացուցչականությամբ թափանցիկ հանձնաժողով ստեղծելու և այլնի վերաբերյալ։ 

 

Պահանջագրի պայմաններն ու ժամկետները չհարգելու դեպքում դիմելու եմ նախազգուշական հացադուլի, իսկ շրջանի բնական միջավայրի ոչնչացման հանցավոր ոտնձգությունների հարատևման դեպքում՝ անցնելու եմ նաև ջրադուլի։

 

Այս արտակարգ քայլին դիմելու պատճառն Արցախում ստեղծված ծայրահեղ ծանր ընդհանուր կացությունն է։ ՀՀ ներկայիս օրինավոր իշխանությունը, ելնելով Հայաստանի և իր իսկ շահերի տեսանկյունից հակարդյունաւէտ և խորապես անբարո մի շարք հաշվարկներից և անհիմն մտավախություններից, հրաժարվում է կատարել ՀՀ հիմնարար պետականաստեղծ ակտերից բխող ուղիղ պարտականությունները ՀՀ պետական տարածքի մեկ֊չորրորդի՝ Արցախի նկատմամբ։ Դրա հետևանքով Արցախում ոչ միայն ստեղծվել են առավելագույն նպաստավոր պայմաններ սպասվող տեղական ընտրություններում քրեական օլիգարխիայի լիակատար վերարտադրության համար, այլև սանձարձակ անպատժելիության գագաթնակետին են հասել Արցախի բնության դեմ կատարվող հանցագործությունները, մասնավորապես՝ անտառահատումների ծավալն ու տասնյակ փոքր ՀԷԿ֊երի շինարարությունը։ Առկա կացությունը հանդուրժելու դեպքում, երկու տարի անց Արցախի գետային ցանցի մեծագույն մասը բնական հուների փոխարեն հոսելու է անասնական ագահությամբ և բոլոր հնարավոր բնապահպանական կարգավորումների սանձարձակ ոտնահարմամբ կառուցված խողովակաշարերով։ Արցախը կանգնած է ծայրագույն համապարփակ բնական աղետի եզրին։ 

 

Սիրելի հայրենակիցներ, իմ քարվաճառյան տան հյուրասիրությունը վայելած հարյուրավոր բարեկամներ, բոլորդ, ում համար Արցախը Հայաստանի նվիրագույն մասն է, ամենքդ, ում համար հայրենի բնությունը սրբութիւն է, իսկ ազատագրված տարածքի վերաբնակեցումը և տնտեսական զարգացումը՝ կարևորագույն համապետական հրամայականներից է։ Իմ քայլը տկարության հուսահատ դրսևորում չէ։ Արցախում դեռ շատ քիչ բան է փոխվել և հանրային բողոքի դեպքում բնակչությունը համարյա անպաշտպան է օլիգարխիայի, ուժայինների և տեղի քրեական տարրերի հնարավոր վրէժխնդրության առջև։ Ուստի՝ ընտրել եմ պայքարի անհատական ուղի։ Ես ֆիզիկապես ընդունակ չեմ մոլեգնող ապօրինի շինարարությունները կանխելու նպատակով միայնակ շինտեխնիկայի ճանապարհը փակել։ Պետական իշխանության միջամտությանը դեռ նույնպէս հնարավոր չէ ապավինել, քանի որ Հայաստանի Հանրապետության կառավարությունը գիտակից անպատասխանատվութեամբ անտեսում է աղետի գոյությունը, խնդիրը համարելով իր իրավասությունից դուրս, իսկ Արցախում իշխող քրեական օլիգարխիան ինքն է այդ քստմնելի հանցագործություններն իրականացնողը։

 

Դիմում եմ ձեր ազգային և քաղաքացիական արժանապատվությանը։ Յուրաքանչյուրդ՝ պատշաճ դիտած չափով և եղանակով ստանձնեք պատասխանատվության ձեր բաժինը։ Արցախյան գետերը վերստին հոսելու են։ Արցախը Հայաստան է և մեկ միասնական Հայոց պետութեան անքակտելի նվիրագոյն եզերք։ Թող կյանքը, լույսը, պետական մտածողությունը, ազգային և քաղաքացիական արժանապատվությունն առանց անհարկի հապաղման հաղթանակեն խավարի, քրեական խաժամուժի և սրբապիղծ բնավերության վրա։

 

Ալեքսանդր Քանանյան

ք․ Քարվաճառ, 2020 թ․ հունվարի 20։

 

 

Նոյյան տապան  -   Հասարակություն