Իր հարցադրումներով Փաշինյան խրախուսում է թուրք և ադրբեջանցի ժխտողներին.Հարութ Սասունյան


Իր հարցադրումներով Փաշինյան խրախուսում է թուրք և ադրբեջանցի ժխտողներին.Հարութ Սասունյան

  • 12-03-2025 10:55:32   | Հայաստան  |  Մեկնաբանություն

 
Վերջերս հայերի մեծ մասի շրջանում բանավեճեր են առաջացել վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի Հայոց ցեղասպանության վերաբերյալ հակասական հայտարարությունների կապակցությամբ։  
 
Փաշինյանի կողմնակիցները պնդում են, որ նա չի ժխտել Հայոց ցեղասպանությունը, այլ միայն հարցեր է առաջ քաշել։ Մինչդեռ նրա հակառակորդները դատապարտում են նրան ցեղասպանությունը ժխտելու կամ լավ հաստատված պատմական փաստի վերաբերյալ ավելորդ հարցեր բարձրացնելու համար։  
 
Հայերի ներքին բանավեճերից ավելի կարևոր է այն վնասը, որը Փաշինյանը կարող էր հասցնել Հայոց Դատին՝ կրկնելով Թուրքիայի և Ադրբեջանի կողմից առաջ քաշված նմանատիպ հարցեր, որոնք նպատակ ունեն կասկածի տակ դնել ցեղասպանության ճշմարտացիությունը։  
 
Ամերիկայի Թուրքական Կոալիցիան անցած ամսվա ընթացքում հրապարակել է մի հոդված՝ «Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի հայտարարությունը Դավոսում. Ցեղասպանությունը Մոսկվայի ստեղծածն է» վերնագրով։  
 
Թուրքական Կոալիցիան ավելացրել է. «Փաշինյանն առաջարկել է, որ 1915 թվականին Օսմանյան կայսրությունում Հայոց ցեղասպանության վերաբերյալ երկար տարիներ տարածված մեղադրանքները կարող էին կեղծ լինել, և որ թեման ինքնին խթանվել է Մոսկվայի կողմից՝ Սառը պատերազմի ժամանակաշրջանում… Ավելին, Փաշինյանը պնդել է, որ 1915 թվականի ողբերգության արմատները կայանում են հայերին տրված կեղծ խոստումների և նրանց սխալ ակնկալիքների մեջ… Սա առաջին անգամը չէ, որ Փաշինյանը անդրադարձել է «ցեղասպանության» թեմային՝ շեղվելով ավանդական ազգային պատմագրությունից»։  
 
Ադրբեջանական և հրեական մամուլը նույնպես օգտվեց Փաշինյանի անիմաստ հարցերից՝ Հայոց ցեղասպանությունը ժխտելու համար։ Ադրբեջանի «Trend» լրատվական գործակալությունը փետրվարի 25-ին հրապարակել է մի հոդված՝ մեջբերելով THEJ.CA-ում (Կանադայում միջազգային հրեական լրատվություն) տպագրված երկար հոդվածից, որը գրել է հայտնի իսրայելցի ժխտող Ռեյչել Ավրահամը, ով իրեն ներկայացնում է որպես «Բաքուի ձայն»։ Ավրահամի հոդվածը վերնագրված էր. «Նիկոլ Փաշինյանը և 1915 թվականի իրադարձությունները»։ Ավրահամը «Դոնա Գրասիայի դիվանագիտության կենտրոնի գլխավոր տնօրենն է և Իսրայելում հիմնված լրագրող»։  
 
Ավրահամը գրել է. «Փաշինյանը բացել է հայկական Պանդորայի արկղը, որը չի կարելի հարցի տակ դնել կամ կասկածի ենթարկել՝ Հայոց ցեղասպանությունը։ Փաշինյանը կասկածի տակ է դրել այն ձևը, որով հայերը մեկնաբանում են 1915 թվականի իրադարձությունները, և քննադատել է, թե ինչպես են նրանք տարիներ շարունակ կառչել իրենց պատմագրությունից»։  
 
Հաջորդ երկու նախադասություններում Ավրահամը հակասել է իրեն՝ Խորհրդային Միության դերի վերաբերյալ Հայոց ցեղասպանության հիշատակի մասին։ Նա նախ գրել է. ««ցեղասպանության» հայկական պատմագրությունը, դրան ավելացված առեղծվածների հետ միասին, հորինվել է Խորհրդային Միության կողմից և խթանվել է Կարեն Դեմիրճյանի՝ Խորհրդային Հայաստանի Կոմունիստական կուսակցության Կենտկոմի անդամի կողմից»։ Այնուհետև նա պնդել է հակառակը. «չնայած որ խորհրդայինները խթանել են հայկական պատմագրությունը և առեղծվածներ են ավելացրել իրադարձությունների իրենց մեկնաբանությանը, հայկական պատմագրությունը հորինված չէ խորհրդայինների, այլ հայերի կողմից»։  
 
Ավրահամն այնուհետև կատարել է ևս մեկ հակասական հայտարարություն. «1985 թվականի փետրվարի 21-ին Խորհրդային Միության Պոլիտբյուրոն՝ Միխայիլ Գորբաչովի ղեկավարությամբ, քննարկել է «միջոցառումներ՝ կապված Հայոց ցեղասպանության 70-ամյակի հետ»… Գորբաչովը համաձայնել է հայերի պահանջներին, սակայն ստիպված է եղել հակառակ որոշում կայացնել՝ Կոմունիստական կուսակցության վետերան անդամների՝ Տիխոնովի, Գրոմիկոյի և Գրիշինի ընդդիմության պատճառով։ Նրանք պնդել են, որ հայկական պատմագրությանը աջակցելը, որը մեղադրում էր թուրքերին ցեղասպանության մեջ, կվնասի Թուրքիայի հետ հարաբերությունները, որոնք այդ ժամանակ սկսում էին տաքանալ։ Այդ նիստում Գորբաչովը կողմ է եղել երեք վետերան անդամների ընդդիմությանը՝ Խորհրդային Միության ներքին քաղաքականության համար, սակայն մեկ ամիս անց, երբ Գորբաչովը նշանակվեց Գլխավոր քարտուղար, նա բոլոր երեքին հեռացրեց Պոլիտբյուրոյից և փոխարինեց հայկական հարցին ավելի զիջող մարդկանցով»։  
 
Ավրահամն այնուհետև աբսուրդ պնդում է արել, որ Ուրուգվայը ճանաչել է Հայոց ցեղասպանությունը 1965 թվականին միայն Մոսկվայից կանաչ լույս ստանալուց հետո։ Ավելին, նա պնդել է, որ ոչ մի երկիր չի ճանաչել Հայոց ցեղասպանությունը մինչև Հայաստանի անկախությունը 1991 թվականին։ Նա սխալվում է, քանի որ Արգենտինան ճանաչել է այն 1985 թվականին, Հայաստանը՝ 1990 թվականին, Կիպրոսը՝ 1982 թվականին, նախագահ Ռոնալդ Ռեյգանը՝ 1981 թվականին, իսկ ԱՄՆ կառավարությունը՝ 1951 թվականին՝ Աշխարհի դատարան ներկայացված պաշտոնական փաստաթղթում։  
 
Փաշինյանը, ըստ երևույթին, չի հասկանում, որ ինքը Հայաստանի վարչապետն է։ Որպես այդպիսին, նրա խոսքերը հետևանքներ ունեն Հայաստանի Հանրապետության, ամբողջ աշխարհում ապրող հայերի և Հայոց Դատի համար։ Ավելին, նրա հայտարարությունները դիտարկվում են ընկերների և թշնամիների կողմից ամբողջ աշխարհում։ Ադրբեջանի և Թուրքիայի կառավարությունները միշտ պատրաստ են օգտագործել նրա ասած յուրաքանչյուր բառը՝ Հայաստանի շահերը վնասելու համար։
 
Ուստի Փաշինյանը պետք է շատ զգույշ լինի իր հանրային ելույթներում։ Նրան պետք է պրոֆեսիոնալ ելույթներ գրողների և փորձագետ խորհրդատուների օգնությունը։ Խնդիրն այն է, որ նա անփորձ է և ոչ ոքի չի լսում։ Վերջերս, երբ նրան Հայաստանի խորհրդարանում հարցրել են, թե ում հետ է խորհրդակցում որոշում կայացնելուց առաջ, նրա պատասխանն էր. «Ես ոչ ոքի հետ չեմ խորհրդակցում»։  
 
Փաշինյանը մի օր կհեռանի իր պաշտոնից, բայց Հայաստանի և հայերի համար թողած վնասը տասնամյակներ կտևի։ Այդ իսկ պատճառով, որքան շուտ նա հեռանա, այնքան լավ կլինի Հայաստանի համար։  
 
Ճշմարտապես աղետ է հայերի համար, որ Հայաստանի վարչապետը միանում է Ադրբեջանի և Թուրքիայի նախագահներին՝ Հայոց ցեղասպանության վերաբերյալ հարցեր բարձրացնելու հարցում։
 
 
Նոյյան տապան  -   Մեկնաբանություն