Այթեն Ֆարհադովա. «Ադրբեջան. արյան քաղցկեղի բուժումը ոչ պատշաճ մակարդակի վրա է»
23-01-2012 18:52:55 | Ադրբեջան | Վերլուծություն
Արյան քաղցկեղով տառապող երեխաների ծնողները դժգոհում են, որ ստիպված են սեփական միջոցներով գնել թանկարժեք դեղերը, որոնք պետք է անվճար լինեն:
Այթեն Ֆարհադովա, Կովկաս
Կովկասյան լրատու # 626
20-ը հունվարի, 2012թ.
Լեյկոզով` արյան քաղցկեղով, կամ սպիտակարյունությամբ տառապող երեխաների ծնողները բողոքում են, որ ստիպված են սեփական միջոցներով վճարել դեղորայքի համար, չնայած կառավարության`քաղցկեղի բուժման հետ կապված բոլոր ծախսերը հոգալու վերաբերյալ խոստումներին:
Ծնողներից մեկը`14-ամյա տղայի մայրը, ով հրաժարվեց ներկայանալ, ասում է, որ 600 մանաթ (շուրջ 750 դոլար) է ծախսել դեղորայքի վրա, երբ որդին արյան քաղցկեղի 9-օրյա բուժում է ստացել Հեմատոլոգիայի եւ արյան փոխներարկման ինստիտուտում:
«Ի՞նչ կարող եմ անել: Ինչպե՞ս վարվել: Տանը եղած բոլոր թանկարժեք իրերն արդեն վաճառել եմ: Այլեւս վաճառելու ոչինչ չունեմ: Պարզապես չգիտեմ, թե որտեղից եմ գումար հայթայթելու երեխայիս հետագա բուժման համար», - դժգոհում է նա:
Ադրբեջանի հեմատոլոգիայի ինստիտուտում ներկայում արյան քաղցկեղով տառապող 160 երեխա է գրանված: Այս երեխաների ծնողների աջակցությամբ զբաղվող ակտիվիստները նշում են, որ դեղորայքի ծախսերը հոգալու համար հատկացվող պետական միջոցները հասցեատերերին չեն հասնում:
«Սիրտդ կտոր-կտոր է լինում, երբ խոսում ես ծնողների հետ: Նրանք համարյա երբեք անվճար դեղամիջոցներ չեն ստանում եւ ստիպված են գնել դրանք: Իսկ այս հիվանդությունը թանկարժեք բուժում է պահանջում», - ասում է Արյան քաղցկեղի դեմ պայքարի քաղաքացիական միության ղեկավար Մեհրիբան Բագիրովան:
Բագիրովայի խոսքերը հաստատեցին IWPR-ի թղթակցի հետ զրուցած բոլոր ծնողները:
«Իմ 4 տարեկան որդու բուժումը կախված է մեկ դեղից, որը շատ թանկ է: Այս դեղը վաճառվում է ընդամենը երեք դեղատներում, որոնցից յուրաքանչյուրը տարբեր սակագներով է վաճառում այն, այդ պատճառով, դեղի արժեքը տատանվում է 50-70 մանաթի միջեւ: Հաշվի առնելով այն հանգամանքը, որ որդուս ամեն շաբաթ անհրաժեշտ է այս դեղը, ստացվում է, որ մենք պարզապես չենք կարող այն մեզ թույլ տալ», - ասում է Շամքիր քաղաքի բնակչուհի Գյունայ Ալիեւան:
Կառավարական պաշտոնյաների խոսքերով` պետությունն ամբողջությամբ հոգում է քաղցկեղի բուժման ծախսերը. 2010-ին այդ նպատակով Ադրբեջանի պետական բյուջեից 11 միլիոն մանաթ է հատկացվել, իսկ 2011-ին`14 միլիոն:
«Քաղցկեղի բուժումը հոգում է պետությունը: Այս նպատակով ամեն տարի բյուջեից միջոցներ են հատկացվում: Եթե որեւէ բժիշկ կամ պաշտոնյա գումար է պահանջում ծնողներից, ապա նրանք պետք է բողոք ներկայացնեն նախարարություն: Յուրաքանչյուր այսպիսի բողոք քննության է առնվելու», - նշում է Ադրբեջանի առողջապահության նախարարության ներկայացուցիչը:
Ինչ վերաբերում է ստացած բողոքների քանակին, ըստ նախարարության խոսնակի` «դրանց թիվը մեծ չէ»:
Մինչեւ 2009 թվականը, արյան քաղցկեղով տառապող երեխաները բուժում էին ստանում Ադրբեջանի մանկական կլինիկական 1-ին հիվանդանոցում, սակայն այս կառույցը փակվեց վերանորոգման նպատակով, որից հետո փոքրիկ հիվանդներին տեղափոխեցին Հեմատոլոգիայի ինստիտուտ: Այստեղ բավականաչափ տեղ չկա, իսկ բժշկական անձնակազմը խոստովանում է, որ պայմանները նույնպես կատարյալ չեն:
«Բավարար տեղերի բացակայության պայմաններում, մենք ստիպված ենք լեյկոզով տառապողներին այլ հիվանդների հետ պահել, իսկ սա վնասակար է նրանց առողջության համար, քանի որ ցանկացած վարակ կարող է բարդացնել նրանց առողջական վիճակը: Ընդամենը երեք հիվանդասենյակ կա, որտեղ ինը մահճակալներ են տեղադրված: Հիվանդասենյակներում ջուր չկա, դրանք փոքր են, մութ եւ իհարկե, վատ են օդափոխվում», - ասում է Հեմատոլոգիայի ինստիտուտի գլխավոր բժիշկ Գյուլնարա Հաջիեւան:
Ինստիտուտի ավագ գիտաշխատող Միր Էլդար Բաբաեւը նույնպես խոստովանում է, որ կառույցին արյան քաղցկեղի բուժման համար անհրաժեշտ առանձին բաժանմունք է հարկավոր:
Հաշմանդամների խնդիրներով զբաղվող միության ղեկավար Սոլմազ Ազիզովան նշում է, որ Ադրբեջանում արյան քաղցկեղի բուժման համար անհրաժեշտ ոսկրածուծի փոխպատվաստման վիրահատություններ չեն կատարվում:
Ազիզովայի խոսքերով` բժշկական անձնակազմը, փոխպատվաստման վիրահատությունների բաժանմունք ստեղծելու փոխարեն, նախընտրում է մրցել քաղցկեղի դեղորայքի համար հատկացված միջոցներից բաժին ստանալու համար:
«Մեր միությունն արյան քաղցկեղով տառապող երեխաների ընտանիքների աջակցության ծրագիր է իրականացնում: Մենք գումար ենք հավաքում, դեղորայք գնում եւ բաժանում նրանց: Բայց մենք այս ամենն անում ենք միայն այն դեպքում, երբ երեխաները տանն են լինում: Սակայն երբ նրանք հիվանդանոցում են լինում`բժիշկների վերահսկողության տակ, մենք իրավունք չունենք միջամտելու», - ասում է նա:
Ազիզովայի խոսքերով` փոփոխություններ դեպի լավը, այնուամենայնիվ, կան:
«Նախանցյալ տարի մեր խնամքի տակ գտնվող 42 հիվանդ երեխա կորցրեցինք, մինչդեռ անցյալ տարի 68 երեխաներից միայն 6-ը մահացան: Մենք մեծ հույսեր ունենք, որ միջոցների ավելացման պարագայում կկարողանանք օգնության կարիք ունեցող ավելի շատ երեխաների աջակցել եւ ոչ ոքի չկորցնել»:
Այթեն Ֆարհադովան www.var.az կայքի լրագրող է Ադրբեջանում: