ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ԲՆԱՊԱՀՊԱՆԱԿԱՆ ՊԵՏԱԿԱՆ ՔԱՂԱՔԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ
ՆՊԱՏԱԿՈՒՂՂՎԱԾ Է ՔԻՄԻԱԿԱՆ ՆՅՈՒԹԵՐԻ ԵՎ ԹԱՓՈՆՆԵՐԻ ԱՆՎՏԱՆԳ
ԿԱՌԱՎԱՐՄԱՆ ԱՊԱՀՈՎՄԱՆԸ
02-06-2008 15:20:00 | Հայաստան | Հասարակություն
ԵՐԵՎԱՆ, 2 ՀՈՒՆԻՍԻ, ՆՈՅՅԱՆ ՏԱՊԱՆ: Ռոտերդամի կոնվենցիայի
քարտուղարությունը ՀՀ Բնապահանության նախարարության հետ համատեղ
հունիսի 2-6-ին Երեւանում անցկացնում է կոնվենցիայի իրականացմանն
ուղղված տարածաշրջանային խորհրդակցություն: Ռոտերդամի կոնվեցիան
վավերացրել են 120 երկներ, այդ թվում Հայաստանը` 2003թ.-ին:
Կոնվենցիայի նպատակն է նպաստել վտանգավոր քիմիական նյութերի
վնասակար ազդեցությունից մարդու առողջության եւ շրջակա միջավայրի
պահպանության գործում ներկրող եւ արտահանող երկրների ընդհանուր
պատասխանատվության ապահովմանը:
Ինչպես նշեց ՀՀ բնապահպանության փոխնարախար Սիմոն Պապյանը,
վերջին տասնամյակների ընթացքում քիմիական արդյունաբերության
ծավալների էական աճը եւ արտադրանքի իրացումը լուրջ մտահոգություն
են առաջացրել հասարակայնության տարբեր շերտերում: Ըստ նրա, այդ
առումով առավել խոցելի են այն երկրները, որոնք չունեն քիմիական
նյութերի եւ թունաքիմիկատների ներմուծման, արտահանման եւ
օգտագործման նկատմամբ հսկողություն իրականացնող համապատասխան
ենթակառուցվածքներ: Ս.Պապյանը նշեց, որ Հայաստանի բնապահպանական
պետական քաղաքականությունը նպատակաուղղված է քիմիական նյութերի եւ
թափոնների անվտանգ կառավարման ապահովմանը` նպատակ ունենալով
կանխարգելելու մարդու առողջության եւ շրջակա միջավայրի վրա դրանց
վտանգավոր ազդեցությունը: Ըստ փոխնախարարի, կոնվեցիան թույլ է
տալիս այդ երկրներին իրականացնելու առանձին վտանգավոր քիմիական
նյութերի առեւտրի մոնիթորինգը եւ հսկողությունը:
Նախարարության Վտանգավոր նյութերի եւ թափոնների կառավարման
բաժնի պետ Անահիտ Ալեքսանդրյանը նշեց, որ 2005թ.-ին ՀՀ
կառավարությունը հաստատեց Ռոտերդամի կոնվենցիայով կարգավորվող
Հայաստանում արգելված թվով 33 քիմիական նյութերի եւ
թունաքիմիկատների ցանկը: Ըստ նրա, այդ նյութերի կիրառումը
հանրապետությունում արգելված էին դեռեւս 70-ական թվականներից:
Դրանք քլոր եւ սնդիկի միացություններ պարունակող նյութերն են:
Նշվեց նաեւ, որ կոնվենցիան նախատեսում է կողմերին տեխնիկական
օգնության տրամադրում` քիմիական նյութերի ռացիոնալ օգտագործման
բնագավառում անհրաժեշտ ենթակառուցվածքների եւ ներուժի զարգացման
համար: