Հասարակության ներքին պառակտումը ԵԽԽՎ-ում ձայնի իրավունքից
զրկվելուց վտանգավոր է,- համոզված է Հմայակ Հովհաննիսյանը
22-01-2009 17:15:00 | Հայաստան | Քաղաքական
ԵՐԵՎԱՆ, 22 ՀՈՒՆՎԱՐԻ, ՆՈՅՅԱՆ ՏԱՊԱՆ: «Եվրոխորհրդի
խորհրդարանական վեհաժողովում քվեարկելու իրավունքից զրկվելու
հեռանկարն իսկապես լուրջ է, բայց երկրի համար ավելի վտանգավոր է
հասարակության ներքին պառակտումը»,- հունվարի 22-ի ասուլիսում նշեց
Հայաստանի քաղաքագետների միության նախագահ Հմայակ Հովհաննիսյանը:
Նրա խոսքերով, Ղարաբաղն այսօր այլեւս չի հանդիսանում գերագույն
բարոյական արժեք ողջ հայության համար, ինչպես դա 1988թ.-ին էր:
«Այն ժամանակ Ղարաբաղը քննադատության թիրախ չէր կարող լինել.
ղարաբաղցիների անգամ ամենահոռի եւ կասկածելի տեսակետները
Հայստանում հանդուրժողականությամբ էին ընդունվում»,- հիշեցրեց
քաղաքագետը: Մինչդեռ ներկայումս, ըստ նրա, ընդդիմադիր թեւում
կարծիքներ են հնչում, որ ղարաբաղյան հիմնախնդրի լուծումը պետք է
թողնել ղարաբաղցիներին:
Ելքը ստեղծված իրավիճակից, ինչպես հայտարարեց
Հ.Հովհաննիսյանը, արտահերթ խորհրդարանական ընտրությունների
անցկացումն է: Ժողովրդին, ըստ նրա, պետք է հնարավորություն տալ
արտահայտել իր քաղաքական դիրոքորոշումը, քանի որ իրականում նա է
ներքաղաքական դաշտի երրորդ ուժը: Հ.Հովհաննիսյանը հավելեց, որ առկա
լարվածությունը թուլացնելու համար հույժ կարեւոր է բացահայտել եւ
պատասխանատվության ենթարկել մարտի 1-ի սպանությունների իրական
մեղավորներին: Նա զուգահեռներ անցկացրեց մարտի 1-ի եւ 1999թ.-ի
հոկտեմբերի 27-ի ոճրագործության միջեւ` ընդգծելով, որ «27-ի»
դեպքից հետո գոնե հանցանքի անմիջական կատարողները կանգնեցին
դատարանի առջեւ:
Անդրադառնալով Հայաստանի եւ Ադրբեջանի նկատմամբ ԵԽ-ի կողմից
երկակի չափանիշներ կիրառելու վերաբերյալ կարծիքներին,
Հ.Հովհաննիսյանը նշեց, որ նման չափանիշներ պետք է կիրառվեն: Նա
պարզաբանեց, որ Հայաստանն առաջին քրիստոնյա պետությունն է, որին
ժողովրդավարական արժեքները պետք է որ հատուկ լինեն: Իսկ Ադրբեջանն
ու մահմեդական այլ երկրները, նրա բնութագրմամբ, դժվար են ընկալում
այդ արժեքները, եւ նրանց հանդեպ մոտեցումները կարող են ավելի մեղմ
լինել: «Միշտ էլ հաշմանդամին, թույլին արտոնություններ են
տրվում»,- ասաց Հ.Հովհաննիսյանը: