ԿԱՌԱՎԱՐՈՒԹՅՈՒՆԸ ՀԱՆԴԵՍ Է ԳԱԼՈՒ ՕՐԵՆՍԴՐԱԿԱՆ ԲԱՐԵՓՈԽՈՒՄՆԵՐԻ
ՆԱԽԱՁԵՌՆՈՒԹՅԱՄԲ, ՈՐՈՎ ԿՍԱՀՄԱՆԱՓԱԿՎԵՆ ԿՈՌՈՒՊՑԻՈՆ ՌԻՍԿԵՐԸ
14-07-2008 19:20:00 | Հայաստան | Իրավունք
ԵՐԵՎԱՆ, 14 ՀՈՒԼԻՍԻ, ՆՈՅՅԱՆ ՏԱՊԱՆ: Մարտի 1-2-ի դեպքերի նման
միջադեպերը քննելու համար երբեմն ամիսները քիչ են լինում, իսկ այս
հարցում շտապողականությունը երբեմն ունենում է բացասական
հետեւանքներ,- Եվրախորհրդի Մարդու իրավունքների հանձնակատար Թոմաս
Համմարբերգի հետ հուլիսի 14-ի հանդիպմանը հայտարարեց ՀՀ
արդարադատության նախարարը, որպես իր ասածի ապացույց վկայակոչելով
նաեւ միջազգային փորձը:
Լրագրողների հետ զրույցում նախարարը նշեց, որ Մարդու
իրավունքների հանձնակատարին հետաքրքրում էր ՀՀ իշխանությունների
արձագանքը ՀՀ քրեական օրենսգրքի 225-րդ` Զանգվածային
անկարգություններ եւ 300-րդ` Իշխանության յուրացում, հոդվածներում
կատարվելիք փոփոխությունների վերաբերյալ, որի առնչությամբ կա նաեւ
Վենետիկյան հանձնաժողովի եզրակացությունը: Նախարարը հանգամանորեն
ներկայացրեց Վենետիկի հանձնաժողովի դիրքորոշումը, ընդգծելով, որ
հանձնաժողովը դրույթների մեծամասնության հետ համամիտ է, իսկ այն
դրույթները, որոնց առնչությամբ կա անհամաձայնություն, Հայաստանի
իշխանությունները պատրաստ են վերանայել: Գեւորգ Դանիելյանը Մարդու
իրավունքների հանձնակատարին հավաստիացրեց, որ կառավարությունը
պատրաստվում է հանդես գալ օրենսդրական բարեփոխումների
նախաձեռնություններով, որոնք գործնականում կնպաստեն դատարանների
անկախությանը, ինչպես նաեւ հնարավորինս կսահմանափակեն կոռուպցիոն
ռիսկերի հնարավոր դրսեւորումները:
Հանդիպմանը խոսք գնաց նաեւ ԵԽ ԽՎ 1620 բանաձեւի մի շարք
դրույթների մասին, մասնավորապես, ըստ բանաձեւի դրույթներից մեկի,
անընդունելի են համարվել այն դատավճիռները` հիմնված բացառապես մեկ
ոստիկանական ցուցմունքի վրա: ՀՀ արդարադատության նախարարը նշել է,
որ այս դիրքորոշումը համահունչ չէ միջազգային չափանիշներին,
Եվրոպական դատարանի նախադեպային դատական ակտերին. «Եթե մենք կասկած
ունենք որեւէ ոստիկանի ցուցմունքի վրա, սա առանձին խնդիր է, պետք է
քննարկման առարկա դառնա», իսկ եթե ոչ, ապա որեւէ մեկը իրավասու չէ
ասելու, թե մեկ ապացույցը, եթե դա ոստիկանի ցուցմունք է, չի կարող
հիմք համարվել: Ըստ արդարադատության նախարարի, Թ.Համմարբերգը
համաձայնել է իր հետ, նշելով, որ բանաձեւում այլ գաղափար է եղել`
ոչ թե ընդհանրապես չի կարող ընդունելի համարվել, այլ
նախապատվություն չպետք է տրվեր այն ապացույցին, որը
ինքնախոստովանական ցուցմունք է կամ մեկ ոստիկանի ցուցմունք է: